بررسی شیوع آسیبهای تروماتیک دندانهای قدامی دائمی در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شهید بهشتی (78-1377)

زمینه و هدف: یکی از مسائلی که همواره ذهن دندانپزشکان را به خود مشغول داشته سرنوشت دندانهایی است که تحت آسیبهای تروماتیک قرار می گیرند. این مساله زمانی شکل حادتری به خود میگیرد که دندان تروماتیزه یک دندان قدامی بوده و تروما در سنین پایین به فرد وارد شده باشد. مطابق آمارهای موجود، پس از پوسیدگی دندان، آسیبهای دندانی دومین علت شایع آسیب به انساج سخت دندان، درگیری پالپ و پری اپیکال می باشد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی شیوع آسیبهای تروماتیک در بیماران مراجعه کننده به بخش اندو و اطفال دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بوده است.مواد و روشها: در این تحقیق توصیفی 65 بیمار که دارای 116 دندان تروماتیزه بودند توسط پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند که نتایج زیر بدست آمد: یافته ها: متوسط تعداد دندانهای تروماتیزه در هر بیمار 1.8 دندان، بیشترین میزان شیوع تروما در میان 12 دندان قدامی فکین دندانهای ثنایای میانی بالا با میزان شیوع 69.8 درصد بوده، شایعترین عوامل اتیولوژیک آسیبهای تروماتیک شامل زمین خوردن (40درصد)، برخورد شی سخت به دندان (13.8 درصد)، تصادفات رانندگی و ورزش (9.2 درصد)، نزاع و حوادث دوچرخه سواری (8.8 درصد) بود. میزان شیوع شکستگی تاج دندان: 68%، میزان شیوع شکستگی تاج- ریشه: 1.7%، میزان شیوع صدماتluxation: 22.4%، میزان شیوع Avulsion 12.9%، میزان شیوع شکستگی ریشه 3.5% بوده است.نتیجه گیری: با توجه به مطالب گفته شده می توان چنین نتیجه گرفت که: 1- بیشترین میزان وقوع تروما در دندان سانترال بالا بود. 2- افراد دارای اورجت بیش از حد نسبت به وقوع تروما مستعدتر از دیگران بودند.3- انساج دندانهای Arulse شده دچار حداقل یک نوع از انواع تحلیل ریشه شده بودند.